donderdag 11 juni 2020

Le Triskell

In 2003 zagen we 'm voor het eerst. Een gepassioneerde steenhouwer legde toen de laatste hand aan de Triskell, gekerfd op een grote kei die aangespoeld was op het strand van La Trinité s/Mer.
Afgelopen zondag zagen we 'm weer, hij lag er nog steeds..'onze' steen. Ongelooflijk dat ondanks alle stormen, beukende golven en veranderend getij, hij min of meer op zijn plek gebleven is. Alsof -ie zich daar thuis voelde....en ach ja, geef 'm eens ongelijk toch? Prima plek of even te blijven liggen;-)









De Kelten geloofden dat de belangrijkste dingen in het leven zich steeds als drie-eenheid (a trinity) manifesteerden :
geboorte, dood, wedergeboorte
lichaam, geest, bewustzijn
aarde, water, lucht
verleden, heden, toekomst.

De Hermine die hij ook in de zelfde steen gemaakt heeft, is een ander symbool van Bretagne. Aan de basis staat de hermelijn die in de zomer bruin is en in de winter wit, maar zijn staart blijft zwart. Om schilden te veranderen in wapenschilden werd destijds een aantal huiden van de hermelijn gebruikt, die aan elkaar genaaid werden met in het midden naar beneden wijzend de staarten. Het verhaal gaat dat Anne de Bretagne tijdens de jacht zo onder de indruk was van de hermelijn, die liever door de jagers werd gedood dan dat-ie een vies moeras inging, dat ze zijn leven heeft gespaard en sindsdien heeft gebruikt als embleem.