Een leuk knus ecologisch vakantiehuisje tussen bos & zee in Zuid Bretagne voor 2-4 personen.
Onze Cosy Caravan, gezellig en een beetje 'vintage' kamperen met een comfort van een ingerichte huurtent!
En natuurlijk Chocolate Brownie, HET campertje om Bretagne te ontdekken!
Eindelijk, na jaren van bouwen: logeren in de ruïne...eh oh nee...de Longère! De oude boerderij in ere hersteld...(tot 6 pers)
Laat je vakantie je inspireren!
dinsdag 19 december 2017
Stars falling from the sky
Onze Argentijnse vrijwilligster Flor heeft ons vlak voor vertrek verrast met deze prachtige foto van de Cosy Caravan...
Ecologisch bouwen
De kerstvakantie nadert, wij maken ons op voor een vakantie in NL, maar niet zonder nog even een update te geven van de bouwperikelen hier bij Le Petit Poisson Vert!
Vanaf de zomer hebben de bouwwerkzaamheden in het teken gestaan van het wind-en waterdicht maken van de longere.
Reislustige Leitjes
In september en oktober is de zuidkant van het dak dichtgemaakt en in oktober is manlief begonnen aan de noordkant van het dak. Maar het was vooral de goot tussen de 2 huizen die ons wat hoofdbrekens heeft gekost. Het dak is gelegd met lei, een dakbedekking die je overal in Bretagne ziet, maar helaas inmiddels niet meer uit Bretagne komt. Onze leitjes komen nog uit een steengroeve in Spanje maar inmiddels raken ook die groeves uitgeput en vinden de Chines leitjes hun weg naar de Bretonse bouwbedrijven. Hmm, So much dus voor het gebruiken van lokale materialen. Helaas hadden we voor de longere niet echt keus, maar voor een volgend project zullen we dus op zoek moeten naar een lokaal alternatief!
Natuurlijk Isoleren
Het isoleren van de muren doen we niet met glaswol maar gebruiken een mengsel van kalk, houtsnippers en klei. De klei hebben we overgehouden van het pellen van de oude muren, dat gebruikten ze vroeger als 'lijm'. De houtsnippers komen van een lokale zagerij en zijn bij ons in grote bigbags bij ons afgeleverd. Op de houten constructie schroeven we panelen en dan storten we de ruimte erachter vol met het mengel. Daarna halen we de panelen er weer af en zo creëren we dus onze eigen houtvezelpanelen. Het is best veel werk, maar het grote voordeel is dat deze isolate stevig en niet echt op de menukaart staat van de kleine viervoetertjes die wel dol zijn op het maken van nestjes in bijvoorbeeld glaswol.
Slapen op stro
Nee, we maken geen matrassen van stro, don't worry, maar de vloer tussen de begane grond en de eerste verdieping hebben we geïsoleerd met plakken stro en een klein laagje klei als ondergrond als brandvertrager. De eerste plakken stro hadden we in de natte klei gelegd om vervolgens een paar dagen wat anders te gaan doen. Je snapt dat we wel heel even raar opkeken toen er grassprietjes uit het stro kwamen groeien.....dat was dus niet helemaal de bedoeling. Nu hebben we de laag klei eerst goed laten drogen alvorens het stro er op te leggen en het af te dekken met de vloerdelen.
Egelfundering
Samen met de 4 vrijwilligers (een Amerikaan, 2 Argentijnen en een Duitse) hebben we in november een grote klus opgepakt, het maken van de funderingsvloer op de begane grond (het gedeelte dat nog niet gedaan was). De manier waarop we dat hebben gedaan, noemen ze hier in Frankrijk een 'herisson' (egel), We zijn begonnen met grote stenen en een drainage slang die over de grond van de oost naar de westgevel slingert. De ruimte tussen de grote stenen hebben we opgevuld met allerlei verschillende maten stenen totdat we een cm of 20 omhoog waren gekomen en waterpas op het niveau van de cementblokken waren. Daarna alles genivelleerd met grind en afgedekt met een laag geotextiel en heleboel, heleboel kruiwagens met kalkcement. De betonmolens hebben eindeloos staan draaien maar na 2 dagen scheppen, draaien, rijden, gieten en rijen is het gelukt, de vloer ligt erin! Het is ook meteen veel meer huis, fijn!
Bretons Blauw
Een andere enorme mijlpaal was het plaatsen van de blauwe ramen & deuren, gemaakt door een lokale fabriek. We hebben na lang wikken & wegen gekozen voor een combinatie van hout en aluminium. Een compromis tussen duurzaamheid, onderhoud en prijs. Aluminium uiteraard een minder ecologische optie maar het feit dat we het de komende tig jaar niet hoeven schilderen is ons op dit moment ook wel iets waard. De ramen zijn aan de binnenkant van hout en ga ik afwerken met ecologische verf.
Lekker smeren
In oktober hebben onze Nederlandse vrijwilligster Carola en de Australische Jane de handschoenen aangetrokken om de stenen muur op de eerste verdieping te voorzien van een isolerende pleisterlaag, een mengsel van klei, kalk, houtsnippers en water. De klei is zoals gezegd afkomstig uit de oude muren en dient, samen met de kalk als lijmstof en vochtregulator. De houtsnippers zorgen voor de isolatielaag voor de stenen. Het was wat werk, (hè dames?), klei zeven, mengsel maken, emmers naar boven, afsmeren zonder kuilen en gaten, maar het is gelukt en we zijn superblij met het resultaat!
10 op de 10e
En om alles feestelijk af te sluiten werd onze Loïc op 10 december 10 jaar, joepiedepoepie! Geheel volgens traditie moest er natuurlijk wel een toepasselijke taart mee naar school en wat was een betere keus voor onze Rubik's dokter dan deze chocoladespeculaaskruiden-kubus (met pasteltinten dat dan weer wel:-))
Vanaf de zomer hebben de bouwwerkzaamheden in het teken gestaan van het wind-en waterdicht maken van de longere.
Reislustige Leitjes
In september en oktober is de zuidkant van het dak dichtgemaakt en in oktober is manlief begonnen aan de noordkant van het dak. Maar het was vooral de goot tussen de 2 huizen die ons wat hoofdbrekens heeft gekost. Het dak is gelegd met lei, een dakbedekking die je overal in Bretagne ziet, maar helaas inmiddels niet meer uit Bretagne komt. Onze leitjes komen nog uit een steengroeve in Spanje maar inmiddels raken ook die groeves uitgeput en vinden de Chines leitjes hun weg naar de Bretonse bouwbedrijven. Hmm, So much dus voor het gebruiken van lokale materialen. Helaas hadden we voor de longere niet echt keus, maar voor een volgend project zullen we dus op zoek moeten naar een lokaal alternatief!
Natuurlijk Isoleren
Het isoleren van de muren doen we niet met glaswol maar gebruiken een mengsel van kalk, houtsnippers en klei. De klei hebben we overgehouden van het pellen van de oude muren, dat gebruikten ze vroeger als 'lijm'. De houtsnippers komen van een lokale zagerij en zijn bij ons in grote bigbags bij ons afgeleverd. Op de houten constructie schroeven we panelen en dan storten we de ruimte erachter vol met het mengel. Daarna halen we de panelen er weer af en zo creëren we dus onze eigen houtvezelpanelen. Het is best veel werk, maar het grote voordeel is dat deze isolate stevig en niet echt op de menukaart staat van de kleine viervoetertjes die wel dol zijn op het maken van nestjes in bijvoorbeeld glaswol.
Slapen op stro
Nee, we maken geen matrassen van stro, don't worry, maar de vloer tussen de begane grond en de eerste verdieping hebben we geïsoleerd met plakken stro en een klein laagje klei als ondergrond als brandvertrager. De eerste plakken stro hadden we in de natte klei gelegd om vervolgens een paar dagen wat anders te gaan doen. Je snapt dat we wel heel even raar opkeken toen er grassprietjes uit het stro kwamen groeien.....dat was dus niet helemaal de bedoeling. Nu hebben we de laag klei eerst goed laten drogen alvorens het stro er op te leggen en het af te dekken met de vloerdelen.
Egelfundering
Samen met de 4 vrijwilligers (een Amerikaan, 2 Argentijnen en een Duitse) hebben we in november een grote klus opgepakt, het maken van de funderingsvloer op de begane grond (het gedeelte dat nog niet gedaan was). De manier waarop we dat hebben gedaan, noemen ze hier in Frankrijk een 'herisson' (egel), We zijn begonnen met grote stenen en een drainage slang die over de grond van de oost naar de westgevel slingert. De ruimte tussen de grote stenen hebben we opgevuld met allerlei verschillende maten stenen totdat we een cm of 20 omhoog waren gekomen en waterpas op het niveau van de cementblokken waren. Daarna alles genivelleerd met grind en afgedekt met een laag geotextiel en heleboel, heleboel kruiwagens met kalkcement. De betonmolens hebben eindeloos staan draaien maar na 2 dagen scheppen, draaien, rijden, gieten en rijen is het gelukt, de vloer ligt erin! Het is ook meteen veel meer huis, fijn!
Bretons Blauw
Een andere enorme mijlpaal was het plaatsen van de blauwe ramen & deuren, gemaakt door een lokale fabriek. We hebben na lang wikken & wegen gekozen voor een combinatie van hout en aluminium. Een compromis tussen duurzaamheid, onderhoud en prijs. Aluminium uiteraard een minder ecologische optie maar het feit dat we het de komende tig jaar niet hoeven schilderen is ons op dit moment ook wel iets waard. De ramen zijn aan de binnenkant van hout en ga ik afwerken met ecologische verf.
deze kleine koolmees snapte er niks meer van, hij kwam vaak door het gebouw heen vliegen en nu kon ie er opeens niet meer uit... |
Lekker smeren
In oktober hebben onze Nederlandse vrijwilligster Carola en de Australische Jane de handschoenen aangetrokken om de stenen muur op de eerste verdieping te voorzien van een isolerende pleisterlaag, een mengsel van klei, kalk, houtsnippers en water. De klei is zoals gezegd afkomstig uit de oude muren en dient, samen met de kalk als lijmstof en vochtregulator. De houtsnippers zorgen voor de isolatielaag voor de stenen. Het was wat werk, (hè dames?), klei zeven, mengsel maken, emmers naar boven, afsmeren zonder kuilen en gaten, maar het is gelukt en we zijn superblij met het resultaat!
En om alles feestelijk af te sluiten werd onze Loïc op 10 december 10 jaar, joepiedepoepie! Geheel volgens traditie moest er natuurlijk wel een toepasselijke taart mee naar school en wat was een betere keus voor onze Rubik's dokter dan deze chocoladespeculaaskruiden-kubus (met pasteltinten dat dan weer wel:-))
donderdag 26 oktober 2017
Herfst in Plouhinec
En zo is het dan alweer herfstvakantie! Ik weet niet hoe jullie dat ervaren, maar de afgelopen weken zijn voorbij gevlogen. Misschien komt dat ook wel omdat we zoveel verschillende dingen hebben gedaan en zo weinig 'schermtijd' hebben gehad, afgezien van het kijken naar af en toe een surfwedstrijdje van JohnJohn:-), we zijn volop bezig geweest in de longère, samen met onze Nieuw Zeelandse vrijwilliger Llyr, gevolgd door de Nederlandse Miranda, de Australische Jane en de Nederlandse Carola. Girlpower de afgelopen weken dus!
Was september nog wat wisselvallig en vochtig, oktober was weer als vanouds, een heerlijke zonnige herfstmaand met magische momenten, waaronder de dag die ze hier bestempelden als 'la fin du monde', de stilte voor/tijdens of na de hurricane Ophelia, met de geelgrijze lucht een mengeling vanz het zand uit de Sahara en de rook uit Spanje en Portugal. Bizar. En nog bizarder als je bedenkt dat de rook daar vandaan kwam, daar waar mensen door die rook vechtten voor hun leven.
Hier hebben we gewoon maar heel hard doorgewerkt. Benieuwd?
De grootste mijlpaal van de afgelopen 2 maanden was het dak. Half september zijn we begonnen met het maken van de dakkapellen...
En begin oktober heeft een lokale dakdekker de laatste hand gelegd aan de leitjes op de zuidkant.
Het is tot nu toe de enige klus die we hebben uitbesteed. De noordkant gaan we zelf doen, uiteraard, maar het was soms ook wel heel even lekker om er bij te staan en er naar te kijken. En dat er dan dus ook daadwerkelijk wat gebeurt, haha. Wat vinden jullie van het resultaat?
Half november worden de ramen en deuren geplaatst, dat zal een volgende mijlpaal zijn....echt wind en waterdicht voor de winter, holadiee!
En verder
Was september nog wat wisselvallig en vochtig, oktober was weer als vanouds, een heerlijke zonnige herfstmaand met magische momenten, waaronder de dag die ze hier bestempelden als 'la fin du monde', de stilte voor/tijdens of na de hurricane Ophelia, met de geelgrijze lucht een mengeling vanz het zand uit de Sahara en de rook uit Spanje en Portugal. Bizar. En nog bizarder als je bedenkt dat de rook daar vandaan kwam, daar waar mensen door die rook vechtten voor hun leven.
Hier hebben we gewoon maar heel hard doorgewerkt. Benieuwd?
De grootste mijlpaal van de afgelopen 2 maanden was het dak. Half september zijn we begonnen met het maken van de dakkapellen...
En begin oktober heeft een lokale dakdekker de laatste hand gelegd aan de leitjes op de zuidkant.
Het is tot nu toe de enige klus die we hebben uitbesteed. De noordkant gaan we zelf doen, uiteraard, maar het was soms ook wel heel even lekker om er bij te staan en er naar te kijken. En dat er dan dus ook daadwerkelijk wat gebeurt, haha. Wat vinden jullie van het resultaat?
Half november worden de ramen en deuren geplaatst, dat zal een volgende mijlpaal zijn....echt wind en waterdicht voor de winter, holadiee!
En verder
- wordt er onderhoud gepleegd aan de Pont Lorois, totaal niet interessant voor jullie, maar voor ons zo nu en dan wel een 'dingetje'..Echter de stroming onder de brug dendert ongehinderd door...
- konden wij verder met de noordkant van het dak terwijl de dakdekkers op zuid bezig waren
- hebben we in 2 slaapkamers de vloer gelegd en geisoleerd met stro
- wilde onze bevriende groenteteler van zijn paprika's en tomaten af, dus het schuurtje staat weer vol met tomatensaus en ingemaakte paprika's #againstfoodwaste
- kwam de buurvrouw gedurende een week bijna dagelijks aan met deze bijzondere paddenstoelen, in het Frans een fess de loup, in het Nederlands een parelstuifzwam
- en zijn we zelf ook nog op zoek geweest naar Girolles, lekker lekker lekker..omelet met paddenstoelen, risotto met paddenstoelen, gebakken paddenstoelen met knoflook...
- was dit de bizarre zonnekleur op de Saharazand-maandag
- en zit er bloesem in de appelboom???????? Wat krijgen we nou weer? Hoezo klimaatverandering;-/??
zondag 3 september 2017
Afsluiting van de zomervakantie...
Hier in Frankrijk begint maandag 4 september het 'normale' leven weer, La Rentrée! Niet alleen de scholen beginnen weer maar eigenlijk het hele maatschappelijke leven... kinderen, ouders, banken, clubjes, diverse instellingen, iedereen komt weer in het normale ritme na La Rentrée.
Nieuwe schoolspullen, nieuwe kleren, nieuwe voornemens...een soort Nieuwjaarsdag maar met aangenamere temperaturen, haha.
Hier bij Le Petit Poisson Vert betekent het, naast een heerlijk naseizoen met onze gasten, ook dat de bouwactiviteiten weer gaan beginnen, maar een 'normaal' ritme zullen we hier wel nooit hebben;-)
Gister hebben we met de kinderen de zomervakantie afgesloten door er op uit te trekken naar St-Nicolas-Les-Eaux tussen Baud en Pontivy aan de rivier de Blavet. PRACHTIG! Wij waren er ooit met vrienden wel eens geweest voor een lange wandeling door de heuvels en door berk- en eikenbossen, en de vallei is nog steeds even mooi. Een totaal ander Bretagne dan bij ons en dat op niet eens 3 kwartier rijden. Na een bezoekje aan één van de kapellen, de picknick aan het water zijn we naar het park 'La Balade de Pere Nicolas' geweest, 8 hectare bos met een blote-voeten-zintuigen-pad, glijbanen, houten speeltoestellen, diverse soorten skelters en trapauto's, moestuin, informatiehuisjes (over de aarde, natuurrampen, ecologisch bouwen, biodiversiteit) en heeeel veeel houten gezelschapsspellen (sjoelen, kegelen en nog heeel veel andere). Een heerlijke middag en absoluut een aanrader voor gezinnen met kinderen in allerlei leeftijden.
Nieuwe schoolspullen, nieuwe kleren, nieuwe voornemens...een soort Nieuwjaarsdag maar met aangenamere temperaturen, haha.
Hier bij Le Petit Poisson Vert betekent het, naast een heerlijk naseizoen met onze gasten, ook dat de bouwactiviteiten weer gaan beginnen, maar een 'normaal' ritme zullen we hier wel nooit hebben;-)
Gister hebben we met de kinderen de zomervakantie afgesloten door er op uit te trekken naar St-Nicolas-Les-Eaux tussen Baud en Pontivy aan de rivier de Blavet. PRACHTIG! Wij waren er ooit met vrienden wel eens geweest voor een lange wandeling door de heuvels en door berk- en eikenbossen, en de vallei is nog steeds even mooi. Een totaal ander Bretagne dan bij ons en dat op niet eens 3 kwartier rijden. Na een bezoekje aan één van de kapellen, de picknick aan het water zijn we naar het park 'La Balade de Pere Nicolas' geweest, 8 hectare bos met een blote-voeten-zintuigen-pad, glijbanen, houten speeltoestellen, diverse soorten skelters en trapauto's, moestuin, informatiehuisjes (over de aarde, natuurrampen, ecologisch bouwen, biodiversiteit) en heeeel veeel houten gezelschapsspellen (sjoelen, kegelen en nog heeel veel andere). Een heerlijke middag en absoluut een aanrader voor gezinnen met kinderen in allerlei leeftijden.
what is in a name....het gehuchtje voor ons:-) |
donderdag 31 augustus 2017
Hé nog een weekje in september?
Op een of andere manier hebben wij opeens een ruime week in september leeg op de kalender!
Van 9 tot 19 september is het huisje beschikbaar voor een ieder die zin heeft in een lekkere last-minute om lekker te...
> wandelen langs het strand
> of te surfen natuurlijk
> van de zonsondergang te genieten
> met het campertje op pad te gaan
te picknicken aan de Cote Sauvage
te lezen in de tuin
te vissen op de kade
te wandelen langs de Ria d'Etel
of de Cote Sauvage
of lekker druiven uit eigen tuin te snoepen:-)
Stuur ons maar even een berichtje als dit je wel wat lijkt!
Van 9 tot 19 september is het huisje beschikbaar voor een ieder die zin heeft in een lekkere last-minute om lekker te...
> wandelen langs het strand
> of te surfen natuurlijk
> van de zonsondergang te genieten
> met het campertje op pad te gaan
te picknicken aan de Cote Sauvage
te lezen in de tuin
te vissen op de kade
te wandelen langs de Ria d'Etel
of de Cote Sauvage
of lekker druiven uit eigen tuin te snoepen:-)
Stuur ons maar even een berichtje als dit je wel wat lijkt!
Abonneren op:
Posts (Atom)