woensdag 18 december 2019

En bij december hoort een kerstkaart:-)

Dochterlief heeft in de zomer een aquareldoos gekregen voor haar goede rapport en sindsdien komt er het ene kunstwerkje na het ander....


Wij wensen iedereen een heerlijke groene, gezellige kerstperiode toe en natuurlijk alle goeds voor een duurzaam, gezond, gelukkig en bruisend 2020

En dan is het opeen december...

Ok, zo is het dus nog zomer en vieren we de 50e verjaardag van onze Cosy Caravan, zo is het bijna winter en maken we ons klaar voor de kerstdagen...Time flies when you keep busy zullen we maar zeggen! Nou ja, en we hebben een hoop 'fun', dat ook!

Naast alle bouwperikelen, waarvoor ik je verwijs naar het eerdere berichtje van vandaag, hebben we natuurlijk niet stil gezeten hier bij Le Petit Poisson Vert! Van het borrelen met gasten, eindeloos pizza's bakken, surfen & zeilen, kuikens knuffelen, boontjes en courgettes (oh was waren het er weer veel, heerlijk!) uit de moestuin oogsten tot manifesteren voor een beter klimaat met onze Duitse vrijwilligers en de begrafenis regelen van onze groene 406...Never a dull moment hier in onze groene bubbel!

De zomer was top...hieronder even wat kiekjes die ik nog vond op de telefoon...

in de borrelhoek is uitgebreid geborreld (met en zonder kuikens, met en zonder gasten)
geur & smaak van de zomer....sardientjes op de bbq

blije gasten die na afloop een werkelijk fantastische bedankkaart stuurden

bretonse bakjes op de rommelmarkt
captains's briefing voor een vroege zomerzeilsessie met ons kleine bootje

spelen, spelen, spelen...
strand strand strand


En toen moesten we weer naar school...La Rentrée! Onze kinderen begonnen een dag later, dus konden ze mooi nog even het water in:-). (ik zie Loic echter niet zo naar school rennen haha!)

Fridays For Future Climat March Lorient 15 september 2019, wij waren erbij....Pour Nos Enfants!



Bouwupdate

Het is hier in Bretagne het natste najaar geweest sinds meer dan 15 jaar en dat hebben geweten...wij hadden bedacht het dak te maken van het laatste gedeelte van de Longere, voorheen bekend als de Ruïne, maar ja, met de cirkel zaag in de stromende regen is niet echt het toppunt van een Arbo erkende werkplaats:-(. De eerste weken van september was het nog droog gelukkig, maar met de herfst kwam ook de regen en dus hebben we tussen de buien door geprobeerd om zoveel mogelijk te doen. Hieronder even een kleine foto-udate...

Dit gedeelte van de Longère wordt een schuur en opslag voor ons, want dat missen we eigenlijk nu het meest. Beneden komt de werkplaats en er is plek voor de Chocolate Brownie, boven wordt de Cosy Creativity Corner...naai- en schilderatelier, shaping room (voor surf boards en andere stoffige toestanden), en er is, speciaal voor Loic & Co, plek voor de tafeltennistafel. Gelukkig blijft er dan ook nog een vliering over voor opslag van Dingen en nog meer Dingen (je kent het wel).

Het dak was een puzzel. Doorbordurend op het reeds bestaande dak, maar metend in de lucht (en op een gevel die niet waterpas noch haaks op de voorgevel staat), heeft Arnoud menig nacht wakker gelegen met de vraag hoe we in hemelsnaam de boel waterpas, stevig en omhoog konden krijgen. Met af en toe wat hulp van een kundig oog & extra handen van gasten is het ons gelukt om drie spantbenen te zetten en te stellen en daarna de gordingen en panlatten te bevestigen. De panlatten waren om een of andere reden zo krom als een hoepel en geen van alle dezelfde maat, het zogenaamde bananenhout (bij de zagerij hadden ze een feestje gehad of zo), dus we hebben eindeloos geknoeid met kleine wiggetjes en uitsparingen om het vlak te krijgen. Lang leve renovatieprojecten haha!









Het metselen van de muur was natuurlijk wel weer een heel project. Een deel van de stenen lag nog hier en daar in de tuin maar het gros lag bij onze buurman, dus daar gingen we weer met de aanhanger...stenen sjouwen! Arnoud heeft inmiddels een goed oog ontwikkeld voor de enorme puzzel die het 'droogmetselen' met zich mee brengt en ik heb steeds rij voor rij erachter opgevuld met de 'gnocchis' zoals we ze noemen, de lelijke opvulstenen. Op deze manier is de muur dik en stevig en kunnen we 'm van binnenuit later isoleren.

Ik op de dak voor het aanbrengen van de 'volige' tijdens de koudste ochtend van de maand, brrr, vreselijk die NO wind; de muur in aanbouw

Maar ik kan nog lachen hoor:-)






De laatste paar rijen stenen...

En de eerste rij leitjes (met dank aan onze bevriende dakdekker en vriendin!)

De voortuin van de Longere fungeert nu even als opslag, maar wees niet bang, van de zomer is het weer een prachtig grasveldje!

de noordgevel is bijna klaar


En dan de kopgevel nog. De kopgevel is best wel hoog. Onze steiger niet. Nieuwe uitdaging. Vroeger (toen de vissen nog over land gingen), hadden ze daar dingen op bedacht (de Notre Dame hebben ze destijds ook zonder een Altrad steiger gebouwd tenslotte). Ze lieten gaten open in de muur zodat ze daar balken door heen konden steken die dienden als basis voor een platform. Aangezien wij niet altijd helemaal met onze tijd meegaan, leek ons dat ook wel een goed idee....Balken door de gaten, vastszetten met stenen, planken voor het platform omhoog takelen met een katrol (aan de nok), vastschroeven en hupsakee, lekker ouderwets maar hándig...:-). In het begin konden we nog van binnen naar buiten, nu inmiddels niet meer en staat er een hele lange ladder om omhoog te klimmen. Ik zei de gek mag nu de gevel afmaken, want voor Arnoud is het nu echt te hoog!




Voorheen zaten er ook nog een aantal hoek/gevelstenen in deze gevel die de dakrand bepaalden. Maar omdat wij, vanwege allerlei waterdichtheidsredenen (en het feit dat we de missende stenen niet hadden), het dak door wilden laten steken, moesten die naar beneden. Ze zijn erg looiig en groot en oef wat een klap gaf dat, maar wel handig, die zwaartekracht!
sorry, om een of andere manier doet zwaartekracht rare dingen, ik krijg 'm niet rechtop in dit berichtje, aaaagh, computers;-/

Door de vele regen staat de begane grond bijna continu blank en moeten we over een smalle loopplank naar de ladder om naar boven te kunnen, is al het hout inmiddels ook echt wel nat en staan de zakken kalk op een aantal pallets zodat ze niet nat worden. Je snapt het, we zijn erg blij als het dak dicht zit en het water afgevoerd wordt naar lagergelegen gedeeltes! Of dat het gewoon eens stopt met regenen...




In 2020 volgen meer bouw updates, nu eerst lekker vakantie!

maandag 1 juli 2019

maandag 24 juni 2019

Kunst kijken

Onze zeer gewaardeerde vriend & kunstenaar Christian Pendelio, van wie wij in ons eigen huis 2 schilderijen hebben hangen, heeft ons een aantal digigrafieën ter beschikking gesteld om op te hangen voor onze gasten.

Een digigrafie is een zeer hoogwaardige digitale print gemaakt op basis van een heleboel foto's van zijn originele schilderijen genomen met een hele speciale camera. Dit is een techniek gecreëerd door Epson voor een in Amerika rondreizende expositie van allerlei zeer beroemde schilderijen.

Er hangen nu in zowel de Longère als in het Huisje nu dus prachtige kunstwerken om van te genieten, je te laten inspiren of bij weg te dromen...de verhalen erachter zijn minstens zo inspirerend als de schilderijen zelf en we zullen ons best doen om het verhaal zo goed mogelijk aan jullie over te brengen:-).

Voor meer informatie over deze fantastische man > http://www.pendelio.net/


Bloemen, krabben & kartonnen bootjes

Nog nooit eerder hadden we zo'n wisselvallige juni maand, maar goed, het weer weerhoudt ons niet om toch enorm te genieten van het huis, de tuin, de rust en al het moois wat Bretagne ons hier biedt.
Wij genieten van het feit dat we dit jaar even geen bouwstress hebben, de gasten genieten van hun vakantie en nou ja, we laten jullie graag meegenieten door middel van een aantal foto's van de afgelopen maand!

bezig met de aanleg van de buitendouche

doorkijkje naar het terras

m'n bloemenbedje


Kamille & stokrozen

De Longère, Het Huisje en ons eigen huis


Aimee tekent in de tuin

En Loic heeft z'n eerste krab gedoken
Plage de Men Du

Plage de Men Du

Goin' bananas bij 'Ça Cartonne' in la Trinité s/ Mer

Onze favoriet

Eenmaal in het water moest ie hard peddelen!

De meeste hebben de finishlijn gehaald